Kaziwa Salih shows the cover of her book of short stories My Clay Fiancée

York Master’s student named George Brown College’s PEN Canada Writer-in-Residence

 http://fgs.news.yorku.ca/2014/05/16/york-masters-student-named-george-brown-colleges-pen-canada-writer-in-residence/

Kurdish writer Kaziwa Salih, a York University Master’s student in Humanities, has published 12 books, has been the editor of two Kurdish magazines, been named PEN Canada’s 2014 Writer-in-Residence for Prepatory and Liberal Studies at George Brown College and is waiting to fulfill a one-year Fellowship from the State University of New York-Albany at the Global Institute for Health and Human Rights.
After she graduates in June, will have a Master’s degree in Humanities to add to her BA (Hons) in Communications Studies and certificate in Migrations and Forced Refugee Issues (both from York) and a graduate certificate in Journalism from Sheridan College. Despite this success, both here in her adopted country and elsewhere, but she remains a relative unknown and finds it difficult to get published here, Ms. Salih says.
"It’s difficult to break into publishing in Canada, it’s disappointing," she says. "It makes you feel you do not belong to this country. When you are overseas you risk your life to save your identity as a writer, and when you come to Canada you risk your identity as writer. Most of the time I think I should migrate from Canada to somewhere that won’t detach me from myself, from my real identity."
Born in Iraqi Kurdistan, Ms. Salih came to Toronto in 2003. She founded the Anti-Genocide Project in 2010 to bring together the voices of genocide victims living in Canada and has received several international awards, including the 2013 Naguib Mahfouz Award for the Novel and Short Story from the Nagham Institution and Egyptian Ministry of Culture for her book of short stories entitled "My Clay Fiancée" and has twice received award at the Amita Festival of Art and Literature in Italy (2001 and 2002).
A witness of the Kurdish genocide herself, it’s no surprise that Ms. Salih has chosen to concentrate in the areas of genocide and culture in both her research and other writings. As PEN’s Writer-in-Residence, she says she gets to speak to college students and share her experiences with them.
As to her research, she says "my Master's thesis presents the arguments that genocide has an inherent culture, and that the culture of genocide is inheritable through trans-generational which operates in a state of constant flux. It also argues that the culture of genocide is portable, or transferable to host countries, through the acculturation or the interactions and cultural influences between nations."
Looking to the future, one option open to her, Ms. Salih says, is to pursue a PhD in Cultural Psychology and look into genocidal culture violence. She’s begun looking into that avenue, "(but) I have to make sure I fulfill the requirements and find the right supervisor."

P.S: this interview was conducted by Christopher Douris (K.S)

 

   ئەنفالکردنەوەی ’ ئەنفال’ بە داشکاندنی ژمارەی قوربانیانییەکان

هیچ هێزێک لەوە ترسناکتر نییە، خەڵکێک سەرەتا متمانەیەکی مرۆیی یان ئەکادیمی  دروست بکات،  پاشان بە ناوی خزمەتکردنەوە گورزی ژەهراوی لە هەستەوەرترین و قوڵترین برین و گرنگترین سەرچاوەی نیشتمانیت بدات. کورد کە خاوەنی گەورەترین قوربانییە، جۆرێک لە قوربانی، لە ڕووی مێژووییەوە، هیچ نەتەوەیەک وەکو کورد بە درێژخایەنی نەیبەخشیوە، بەڵام هەموویانی بە کورتخایەنی کردووە بە خاوەنی هێزی نیوەدەوڵەتی و سەربەخۆی.

ئێمەی کورد ئەگەر دیدەبینینمان لە سنووری ئەو چەند شارە ئازادکراوەی کوردستان بەرینە دەرەوە، تێدەگەین لەوەی نەک تەنها قوربانیدان، بەڵکو بە شێوەی فەرمی ئێمە لە سەرەتای شەڕی جیهانیی یەکەمەوە ڕووبەڕووی جینۆساید بە واتا تیوری و یاساییەکەی بووینەتەوە. لەنێوانیاندا تا  ئاستێکی کەم کەیسی هەڵەبجە زانراوە لای بێگانە و ئەنفال و جینۆسایدی بارزانیەکان تا ئێستا بێ شوناسە. هەوڵەکان بۆ ناساندن و کارکردن لەسەر جینۆسایدی کورد، تەنها پەرش و بڵاو نین، بەڵکو فرەنێت و فرەڕەهەندیشن. لەنێو ئەو فرەڕەهەندییەدا دوو گرووپ هەن، گرووپێک کاری بۆ ناکات و تەنها خورتە و بۆڵە بەرهەم دەهێنێت. گرووپێک کار دەکات و کارەکانی فرەنێتە، هەندێک کردویە بە پردی بازرگانی، هەندێک بە پۆست و کار، هەندێک بە کاڵا بۆ ڕامیاریی هەڵبژاردن و حزبایەتیکردن، هەندێک بە ئامرازی هەژماردنی هەڵویست و نیشتمانپەروەری و هەندێکیش بە تەباشیری سپیکەرەوەی پەڵەی ڕەشی ڕابردوو. لەنێو ئەو فرەمیکانیزمە دروستکراوەدا، ژمارەیەکی کەم لێبڕاوانە و بەبێ هیچ کام لەو مەبەستە ئاماژەپێکراوانە کار بۆ ناساندنی  کەیسی جینۆساید دەکەن و ئەم ئازارە نەگوتراوە بە سەرچاوەی ئازادبوون و کیانی نیشتمانی دەزانن. لەناو ئەم ژمارە کەمەدا ژمارەیەکی بچووکتر، هەوڵی بەئەکادیمیکردن و ڕاڤەکردنی بە زمانی بێگانە دەدەن و ئەم ژمارەیەش دەگمەنینیان خاوەنی چانسی هاوکاریی میدیایی، مەعنەوی و مادین لە دەرەوەوە و ناوەوەی کوردستان کە گرنگترین سێ فاکتەری تێزی مەیسەرکردنی ئەم ڕەوتەن. بەڵام ئەوەی بەم دواییە بەدیم کرد کە خەڵکێک هەیە ژمارەی قوربانیان جینۆسیادی کورد یان ئەنفال تا ئاستێک کەم دەکاتەوە، دەگەیەنێت بە 90 نەوەد هەزار و کەمتر. ئەم گورزە کوشندەیەش بە زمانی بێگانە دەوەشێنن 

کورد بەهۆی بێبایەخیی دەزگایی و حکوومییەوە، کەمتەرخەمیی نیشتمانی، بەهۆی تا ئێستا ئابلۆقەدانی، خۆی هیچی وای نەکردووە  شیاوی تێڕامان و ڕاڤەکردن بێت، بە شێوەیەکی ئەکادیمی و دروست ببێت بە سەرچاوەیەکی گرنگ بۆ کەسانی بێگانە.  ئەوەی تا ئێستا بووە بە سەرچاوە و بە لایەنێکی باوەڕپێکراو ناسراوە هیومەن رایتس واچە، ئەوان بە کەموکوڕیەکانیشەوە قوربانیانی ئەنفالیان  بە  182000 ئاماریان کردووە، ئەم ژمارەیەش بووە بە ژمارەیەکی فەرمی لە ڕووی ئەکادیمیەوە ژمارەیەکی زیاتر بەکار بهێنێت داوای سەرچاوەکەیت لێ دەکات. لەگەڵ ئەوەی  من پێموایە ئەم ژمارەیە کەمترە لە ژمارەی قوربانیی کورد لە جینۆسایدەکانی عێراقدا، لەبەر سێ هۆکار:

یەک: حکوومەتی عێراقی بەر لە فەرمی جینۆسایدکردن و ناونانی بە ئەنفال ڕۆژانە دیهاتەکانی ڕەمی کردووە بە ناوی لێدانی پێشمەرگەوە و دەیان هاووڵاتیی سیڤلی بە شێوەی بەردەوام کوشتووە و  کوشنیشیان نەچووەتە سەر هیچ ڕیکۆردێکی فەرمی.     
دوو: هەبوونی تۆمار لە فەرمانگەکانی حکوومەتدا ژمارەی متمانەپێکراوی کورد لە لادێیەکاندا نابەخشێت، چوون جگە لەوەی لە هەر چوار پارچەکەی کوردستاندا هەوڵ دراوە ژمارەی کورد کەمتر بخەمڵێت. دەیان هاووڵاتیی کوردیش لە ترسی سەربازی منداڵیان لە تۆمارگە حکوومەیەکاندا تۆمار نەکردووە و بە دەیانیش کە لە بەشەکانی تری کوردستانەوە هاتوون، خاوەنی شوناسی عێراقی نەبوون.

سێ: متمانە خستنە سەر یادەوەری بۆ خەمڵاندنی ژمارەی دێهاتەکان، وەکو ئەوەی فڵان گوتی وابزانم دێیەکەی من ئەوەندە کەسی تێدابوو، کاری نائەکادیمی و پڕ کەموکوڕییە، لە بیرەوەریدا متمانەی سەد دەر سەدی نەکراوەتە سەر، تەنانەت بەسەرهات واتە چیرۆکی جینۆسایدی و جێگەی مشتومڕە ئەکادیمییەکانە، چوون یادەوەریی تێکەڵاوی خەیاڵەکانی مرۆڤ دەبێت ( ئەمەیان مەسەلەیەکی دیە و دەکرێ لە وتارێکی سەربەخۆدا باسی لێوە بکەم). ژمارە بە زارەکی وەرناگیرێت و هەر کراش پێویستە پرسی هەموو ئەو کەسانەی هێشتا لە ژیاندان لە هەر دێیەکدا بکرێت، نەک تەنها یەک دوو سەرچاوە کە خۆیان خەڵکی شوێنەکە نین و ئەوانیش بە ’دەڵێن’ وەڵام دەدەنەوە.

کورد بەم دواییە خەریکە چەند کتێبێک بە زمانی بێگانە بخاتە سەر ڕەفەکانی خوێندنەوە، بەڵام لەبری بەهێز ڕاگرتنی کەیسی ئەنفال، هەندێکیان هاتوون ژمارەکەی هیومەن رایتس واچ بە درۆ دەخەنەوە و ژمارەیەکی زۆر کەمتر پیشان دەدەن. ئەمە لە کاتێکدا ئێمە تەنانەت ئەگەر تەنها خاوەنی  10 هەزار قوربانیش بین، ئێستە کاتی ئەوە نییە، بەتایبەت بە زمانی بێگانە، چوون هێشتا 10 کەس بە ئەرێنی لەسەر کوردی نەنووسیوە، خاوەنی سەرچاوەی باش نین بۆ لەسەر نووسینمان، کێشەکەمان و جینۆسایدەکانمان دانی پێدا نەنراوە، بەم جۆرە ئاکارە نابەجێیە گومان لای هەر ئنستۆتیشنێکی فەرمیش دروست دەکات بۆ لێکۆڵینەوە لەسەر ئەنفال. جێگەی تێڕامانم نییە ئەم ئەنفالکردنەوەی ’ئەنفال’  لەنێو نەتەوەیەکدا ببینم بە دڕێژای مێژوو خۆخواردە بووە، بەڵام کە دەبینم  ئەم جۆرە بابەتە سانسۆری حکوومەت و چەندین دەزگای فەرمیی حکوومیی لەسەرە بە تەواوی ئەوانەم دێتەوە بیر کە نووسەر و ڕاوێژکاری لایەنە فەرمیە باڵاکان، بەڵام نە خوێندەوارن و نە  خوێنەر. ئەوەی لە خۆ ڕادەبینێت بێحورمەتی بە  ئازاری نەتەوەکەی خۆی بکات، خوازیارم یەک جار بتوانێت لە کۆڕێک یان نووسینێکدا بڵێت جولەکە سەد دانە قوربانیی کەمترە لەو ژمارەی خۆیان باسی دەکەن!

18-04-2014

 

 

پاش سەد ساڵ گۆشەگیری لە ٨٧ ساڵیدا ژیانی بە مەرگ بەخشی

 

 

سەردەمێک بڕیارم دا لە تەلەڤزیونی گەلی کوردستان کار بکەم، تەنها بۆ ئەوەی دەربارەی مارکیز وەرگێڕان بکەم و بە دەنگ لە بەشی وەرگێڕان تۆمار بکرێت

  مارکیز بە کەمترین دەربڕین زۆرترین واتای بەخشیوە

گابرێل گارسیا مارکیز ئەو مرۆڤەی هیچ ئەستێرەیەک لە ئاسمانیدا پیر نەبووە و هیچ  گیایەکیش لە پێدەشتیدا لە زەردبوون نەترساوە. ئەو ڕۆحەی مارکیز توانیویەتی بیکات بە بەر هەر کارەکتەرێکدا، هەر شتێک لە جیهانی ئەودا جیگای بووبێتەوە و بە پێنووسی ئەو وێنا کرابێت، ڕۆحێکی هەمیشە زیندوو و هەمیشە بەهار بووە،  لەسەر نەخشەی  پیربوون و مەرگ بێ نیشتمان بووە. نووسەرێکی باش نەیتوانیوە سڵاو لەگەڵ بەرهەمەکانی نەگۆڕێتەوە، خوێنەرێکی جدیش نەیتوانیوە بە خوێندنەوەی مارکیز تەمی بێ ئومێدی بەرانبەر بە زۆری و بۆریەکان و شەهیدکردنی تەکنۆلۆژیای کتێب نەڕەوێتەوە.

ئەو جیاواز بوو لە هەموو ئەو مرۆڤانەی بە لایدا تێ پەڕین و هەموو ئەوانەش مێژووی پیشەنەیان تۆمار کرد.. بەو بەڵگەیەی لەگەڵ ئەوەی سەدان نووسەری لاتینی  بەر لە مارکیز و لەگەڵ ئەو دەرکەوتوون، مەکسیکییەکان و ڕەخنەگرانی لاتینی پێیان وایە لە سەدەی هەڤدەوە و نووسەرێکی وەکو مارکیز دەرنەکەوتووە. خوارووی ئەمەریکاش  بە مارک ئەنتوێنی دەچوێنێت، لەگەڵ ئەوەی مارکیز سەرسامی نووسەری ئەمەریکی و هەڵگری خەڵاتی نۆبڵ ولیەم فاکنەر بوو، هەر بە خۆشیی ئەویش لە 1961دا بە پاسێک  سەرجەم خوارووی ئەمەریکا دەگەڕێت،  بۆ ئەوەی ئەو ژینگەیە ببینێت ویڵ لە نووسینەیکانیدا بەوی ناساندووە. ئەم سەرسامی ئەو بەو وێڵ لە سەرسامیی من دەچێت بە مارکیز بە ئاستیک کە سەردەمێک بڕیارمدا لە تەلەڤزیونی گەلی کوردستان کار بکەم، تەنها بۆ ئەوەی دەربارەی مارکیز وەرگێڕان بکەم و بە دەنگ لە بەشی وەرگێڕان تۆمار بکرێت، ئەمەشم کرد، من ماوەیەکی زۆر کورت لە تەلەڤزیون بووم، ئەوەندەی بیرم مابێت فریای تەنها دوو پرۆگرام کەوتم و ئیتر بە ڕوودانی شەڕی ناوخۆ من وازم هێنا. یان سەفەری مەکسیک بکەم چوون ئەوی لێ ژیاوە و زۆر چیرۆکی دی.

جیهانی مارکیز لای من لە هەموو ئەو نووسەرانەی پێی بەراورد کراوە مەزنترە، چونکە داهێنەرێکی جواننووس، دروستنووس و پاکنووس بوو.

جواننووس بە واتای ئەوەی مارکیز تەنها بە نووسینی واقعی سیحری کاریگەریی دروست نەکردووە، بەڵکوو جیهانی فەنتازی و واقعیی بە شێوەیەک تێکەڵاو کردووە،  کە سەرلێشیوان و خەیاڵبڵاوی لای خوێنەر دروست ناکات. بەو واتایەی ئەو توانی داڕشتنەوەی فەنتازیا لە دەرەوەی ژیان و ژینگەی واقعی مەکسیک و ئەمەریکای لاتینی نەکات، ژینگەیەک دروست نەکات بڵێت ئەم شوێنە لەسەر زەویبوونی نییە، بەڵکوو بە شیوەیەکی هێندە جوان ئەو ژینگانەی پێ ناساندووین کە زانیاریی مێژوویی گەورەی لەسەر وڵاتەکەی داوەوە و بە ئاستێک خوێنەر دەتوانێت بچێتە شوێنەکان و بیانناسێتەوە. لە کاتێکدا مارکیز لە هەر یەک لە (سەد ساڵ لە گۆشەگیری) و (خۆشەویستی لە سەردەمی کۆلێرە)دا، سەرجەم مێژوو دەگۆڕێ بە میتۆلۆجیا، لە هەمان کاتدا بە شیوەیەک تێکەڵاوی واقعەکەی دەکات، یەک: خوێنەری ئاسایی هەستی پێ نەکات و دوو: خوێنەری ڕەخنەگر لە یەکەم خوێندنەوەدا ئەو بە متۆلۆژیاکردنە بە ئاسانی نەبینێت  .

دروستنووس بە واتای ئەوەی مارکیز بونیاد و فۆرمی چیرۆکی تێکنەشکاندووە، لە هەموو چیرۆکەکانیدا کات، شوێن، ژێنگە، دۆخی کۆمەڵایەتی  و کولتووری، چنینی ڕووداو، کلایماکس، کێشەی دەرەکی و ناوەکیی کارەکتەر، کەسیەتی و شێوازی کارەکتەر، سەرەتا و کۆتایی دەرئەکەون. فۆرمێکی ئینشانووسیی بەکار نەهێناوە بە ناوی چیرۆک و پرۆفیشنالیزمی لە نووسیندا لەبیر نەکردووە. هیچ چیرۆکێک نابینین لە تیکستێکی شیعری یان زمانەوانی و ئینشایی بچێت، بەڵکوو بە وردی هەموو ئامرازەکان و پێکهاتەکانی نووسینی چیرۆکی ڕەچاو کردووە. لە لایەکی دییەوە فۆرم یان تەکنیکی نووسینی ئازاد بووە، دەستی کردووە بە نووسین و تەکنیک خۆڕسکانە دروست بووە، وەکو خۆی لە دیدارێکیدا لەگەڵ مارلیس سیمۆن لە (نیۆیۆرک تایم) ساڵی 1988 بڵاو بووەتەوە دەڵێت: ’پێویست ناکات بە دوای ستایلدا بگەڕێیت، دەتوانیت لە کاتی نووسیندا ستایلێک دابهێنێت لەگەڵ ناوەڕۆکدا بگونجێت، تەنها بابەتیش ستایل ناسەپێنێت، بەڵکوو ژینگە و دۆخی نووسەریش ڕۆڵ دەبینێت، ئەگەر هەوڵت دا ستایلێکی نەگونجاو بەکار بهێنێت سەرکەوتوو نابێت..’، دەیان ستایلی جیاوازی چیرۆکەکانی ئەم وتەیەی دەسەلمێنن.                                                           

مارکیز پاکنووسە بە واتای  وتەکەی هەمنگوای دەڵێت: کورت، پوخت و ڕوون بنووسە، لای مارکیز پراکتیز کراوە. لەگەڵ ئەوەی مارکیز شەرعیەتی بەکارهێنانی وێنە و ڕستەی و  وشەی شیعری بەسەر چیرۆکدا سەپاند. لەگەڵ ئەوەشدا ئەم فاکتەرانە لە شوێن و لەگەڵ ناوەڕۆکی گونجاودا بەکار هێناوە. زۆر پوخت نووسیویەتی خۆی لە دووبارەکردنەوەی ئایدیا و دەستەواژە و ڕیزبەندی وشە پاراستووە. لە گەڵ ئەوەی زمانی ساکار نییە، لە هەموو ڕستەیەکی تێدەگەیت و زیادەڕۆی لە داڕشتندا نەکردووە. مارکیز توانیویەتی 500 لاپەڕە لە 150 لاپەڕەدا دەرببڕێت، ئەمەشە وای کردووە  ئەو خوێندنەوانەی بۆ کتێبەکانی کراوە لە خودی کتێبەکان درێژتر بن. چونکە خوێنەران و ڕەخنەگرانی ئەدەبی لە بەردەم شاکاری مەزن و پوختداندان، بە کەمترین دەربڕین، زۆرترین واتای بەخشیوە. ئەم توانا و پرۆفیشنالیزمییەی مارکیز لە نووسیندا، وای کردووە خوێنەرەکانی مارکیز هەموو زمانەکانی جیهان بێت، تەنانەت خوێنەری ئینگلیزیش کە لە بنەمادا خوێنەری فەنتازیا و خەیاڵ نییە.                              

ئەو جوانیانەی مارکیز لە نووسیندا دروستی کردووە، ئەوەیە کە توانای بەسەر هەموو فاکتەرە دروستەکانی نووسیندا شکاوە، هەموو جوانیەکانی لە ئاستێکی بەرزدا  ئامادەییان هەیە، توانای تەنها لە چوارچێوەی خەیاڵدا، یان یەک  فاکتەری دیاریکراودا قەتیس نەماوە. بۆیە تەنانەت ئەو خوێنەرانەش کە کولتووری خوێندنەوەیان لە فەنتازیای واقعییەوە دوورە، مارکیز دەخوێننەوە، چونکە جوانیەکانی دی چێژیان پێ دەبەخشێت. لەگەڵ ئەوەی هەتا 17ی 4ی 2014 کە کۆچی دوایی کرد، تەنها بیست و دوو کتێبی نووسیوە، ئەم هۆکارە باسکراوانە مارکیزیان کردووە  بە یەکێک لە کاریگەریترین نووسەرەکانی جیهان.

18-04-2014

The Eyes on Dara Aram

KaziwaSalih

Painting and music are similar to love; they have an international language. No matter what language you speak, or even if you can’t speak, the eye languages will fascinate you, will feed your imagination, and shake your heart.

When Contemporary painter Dara Aram left Kurdistan in 1988 (in 17th of March 1988, was the brutal massacre of the oppressed and innocent people of Halabja by the Iraqi regime. It was commanded by Saddam Hussein's cousin Ali Hassan al-Majid in his capacity as head of the Northern Bureau of the ruling Ba’ath party.                                     

 In 23-02 of the same year, not long after this infamous crime, the regime began its ANFAL military campaign.  Within a few months 182 thousands Kurdish civilians were transferred from Kurdish villages towards southern Iraq.  Afterwards we learned they had been buried alive in great trenches. In addition,the regime vandalized 4500 town and villages.) Therefore, many Kurds fled seeking for protection. Dara is one those whochose Canada as a homeland.  He started painting, and language didn’t impede him. As long as he had his prolific profession and creative skills that reflected his vision’s language, the tongue’s language was not important.

Aram has exhibited over 80 solo and group shows worldwide in galleries and museums, including Japan, Germany, the Netherlands, Denmark, Sweden, Norway, the UK, the Middle East and North America. He has received numerous grants and awards and has lectured and taught at a number of colleges, universities, elementary and secondary schools. He has donated numerous works to charities and cultural events.

Sometimes being in exile becomes the burial ground of creativity, sometimes it inspires creativity; defies dusk, to craft a scope for light. But Aram said,“Canada has given me freedom, dignity, and a recognition of respect for the human being, a recognition that I didn’t have in my birth place, Kurdistan under dictatorial regimes. It has given me an opportunity to start a new life in a diverse society.  Canada has opened doors to the development of my career as a visual artist.  It has become my safe haven, a place where I can meet many friends in a vast, beautiful country and where I can enjoy the peace and the enriching opportunities.  I can honestly say that Canada has not taken anything from me but has given much.”

It’s not surprising to hear appreciable praise from the artist, as long as the most worthy treasure for creativity is the place to find a scope for one’s self, and obtain positive feedback from those fascinated by a glint of creativity more than wink of treasure, as Aram experienced.

“Several examples of these opportunities are; I was a board director for the Scarborough Arts Council; I was on the program committee and a juror for A Space; I was a juror for selecting artists’ grants at the Toronto Arts Council; In 1999, I received an award for the best abstract painter amongst 100 other artists at the Toronto Arts Outdoor Show; I have received 12 arts grants from the period 1994 to 2008 through the Ontario Arts Council.  I can honestly say that Canada has not taken anything from me but has given much.”

Artists, since time immemorial, have conveyed their message with images rather than logical, linear statements.  That is what Aram believes. It is a journey into the imaginary realms of the unconscious.  The abstract forms and mythological themes that emerge on his canvas serve as an inspiration to the modern industrialized individual, who urgently needs to reconnect with his or her lost soul.  This soul lies languishing under the weight of our modern, cold, corporate world where profits and statistics reign supreme over the human spirit.  Humanity needs desperately to find spiritual security in this mechanized epoch of globalization.  Dara Aram decorated his works with abstract, especiallypaintings that offer themes on Kurds’ issues, Mesopotamian rhythm and Canada beautiful nature.

“Wonderful painting can be made with simple materials and imagination. I used available material to create canvas and paper to draw numerous paintings in acrylics and mixed media. From painting, the viewer gets a visual expression about human history and civilization. It takes us thousands of years, to the significance and recognition of past and present cultural identity and the human spirit; a reminder of the importance of the birth of civilization and its contributions to contemporary times.”

One who has a special imaginary world for oneself has different utensils to express love. I have often said that no matter whether your most loved one is a human or a thing, sometimes we want to be remote from them, to not let love fade into bitter reality. We can articulate that love with our creativity and values. Even if you are far away from your homeland .you don’t have to worry about becoming remote from ones’ self; and nothing whatsoever would remove you from what you love.  This would enable you toput your homeland in your suitcase and take it wherever you go; Aram hasn’t seen his homeland for over 25 years, but he’s always there through his works.

 “When you leave a place that you have considered your home and you are away for a long time, it is difficult to go back because of bad memories…politically, socially and emotionally.  However, you will always have compassion for the birthplace that you no longer are a part of.  I immigrated stateless but was very fortunate in being placed in this country, Canada, which I now call home.”

It is not the end when art becomes the first love, and occupies the entire life of some. The beginning of each new project is like renewing a contract with life. Although Dara Aram can make ends meet, he can’t live without painting and the exquisiteness of colours; the colours that utter all the languages on the globe and require only eye language for communication and understanding.

.